Herat is het culturele en economische centrum van West-Afghanistan. De stad ligt in de vallei van de Hari Rud rivier, die ook bekend staat als de Herat.
De stad ligt in een van de vruchtbaarste en geïrrigeerde landbouwgebieden van het land, en telt ongeveer 260.000 inwoners. Het is tevens de hoofdstad van de gelijknamige provincie Herat. Het is een belangrijk knooppunt van wegen en er is ook een vliegveld.
De stad werd in de oudheid gesticht door Alexander de Grote en heette toen Alexandria Ariorum.
Het is historisch een belangrijk centrum van handelsverkeer tussen Rusland, Europa, India, China en Perzië. De wegen van Herat naar Toerkmenistan en Iran zijn nog steeds strategisch en economisch erg belangrijk.
In 661 werd de stad veroverd door de Arabieren en ontwikkelde ze zich tot een belangrijk centrum van het islamitische geloof.
In de 13de en 14de eeuw werd de stad tot twee maal toe veroverd en geplunderd, eerst door de Mongolen en later door de Turken onder Timoer.
De Timoeriden bouwden de stad weer op, waarna de grootste bloeiperiode volgde en Herat zich ontwikkelde tot centrum van wetenschap, kunst en cultuur.
In de 16de eeuw werd Herat onderdeel van het Perzische Rijk. Daarna was ze afwisselend een zelfstandig rijk en onderworpen aan Kaboel tot ze in 1863 onder het centrale Afghaanse gezag kwam.
In de 20ste eeuw was de stad in het begin van de jaren tachtig een belangrijke basis van de Russische strijdkrachten in Afghanistan.
Op 12 november 2001 werd Herat ingenomen op de Taliban door de Noordelijke Alliantie met hulp van special forces van de Verenigde Staten en Iran.
NAVO-ISAF
Nu is er het hoofdkwartier gevestigd van het NATO-ISAF Regional Command West (RCW) dat wordt geleid door Italië, en er is een Provinciaal Reconstruction Team gevestigd.
Onder dit RCW, een van de vijf van de NAVO-ISAF-veiligheidsmacht in Afghanistan, vallen ook de provincies Badghis, Ghor en Farah.
Economische ontwikkeling
Momenteel wordt de stad beschreven als een voorbeeld voor Afghanistan, met een bloeiende handel, schone straten en er is 24 uur per dag elektriciteit omdat de stad is aangesloten op het elektriciteitsnet van Iran.
Er is een geasfalteerde weg naar het 75 kilometer verder gelegen Iran, en Iran wil zelfs werken aan een spoorlijn die Herat zal verbinden met Turkije.
In de regio worden onder meer rijst, granen, druiven, tabak, fruit, en katoen verbouwd. Er is industriële verwerking van landbouwproducten en traditionele leer- en metaalbewerking.
Daarnaast is er van oudsher de beroemde vervaardiging van tapijten.
In de omgeving wordt chroom gewonnen.
Volgens schattingen is het geld dat wordt ingezameld door de douane in Herat de grootste bron van inkomsten voor Afghanistan. Dit bedrag zou ongeveer 1 miljoen dollar per dag bedragen aan invoerheffingen op producten uit Iran en Turkmenistan.
Bezienswaardigheden
In en rond de stad bevinden zich vele resten uit de rijke historie van de stad, voornamelijk uit de 15de eeuw, zoals de oude citadel met massieve vestingwerken, een mausoleum en twee madrasa’s. De grote moskee met een rijk versierde gevel is gebouwd in 1498.
Er is ook een historisch museum gevestigd in Herat.
